Szczyty - część czeska

SZCZYTY ZLATOHORSKA VRCHOVINA

Południowa, bardziej rozległa i wyższa część Gór Opawskich znajduje się po czeskiej stronie. Tam nazywana jest Zlatohorską Vrchoviną. Krajobraz różni się tutaj od polskiej części. Góry są wyższe, doliny głębokie, a stoki górskie w wielu miejscach pokrywają łąki z pastwiskami dla bydła i owiec. Granica pomiędzy Górami Opawskimi a Jesenikami i Górami Rychlebskimi biegnie następująco: na zachodzie opiera się ona na Białej Głuchołaskiej, na południu biegnie za Rejvizem wzdłuż Vrchovištnego Potoku, Bublavego Potoku i Černej Opavy, a następnie wzdłuż Opawicy. 

Jeśli podoba Ci się moja twórczość, wesprzyj mnie stawiając symboliczną kawę 😉

Příčný Vrch (975 m) (pol. Poprzeczna Góra, niem. Querberg)

Najwyższy szczyt całych Gór Opawskich (Zlatohorskiej Vrchoviny). Potężny masyw z płaskim, poprzecznym grzbietem o długości ponad 3 km (stąd nazwa) wznoszący się nad Zlatymi Horami. Teren góry od średniowiecza związany jest z górnictwem. Wydobywano tutaj głównie złoto w kwarcytach oraz ołów, srebrno, miedź, piryt, żelazo itd. Jest to jedyna góra w Sudetach tak intensywnie eksploatowana górniczo. W podziemiach masywu znajduje się ponad 120 km korytarzy! Świadczy o tym wiele ogromnych zapadlisk (np. Velké pinky) oraz sztolni (np. Štola Marie Pomocná, Olovena Štola, Melchior,  Žebračka). W przyszłości planuje się uruchomić podziemne trasy turystyczne. Jedna z nich już działa w Poštovní štola. Ostatnia kopalnia została zamknięta w latach 90. XX w.

Na długim grzbiecie Vrchu na północnym-wschodzie wyrastają atrakcyjne Taborskie Skały, spore kwarcytowe wychodnie z pięknymi i odległymi widokami oraz "kamienną piramidą"-punktem widokowym zbudowanym w 1886 r. Po drugiej stronie grzbietu wyrastają Hornické skály. Stoki szczytu były i są od wieków miejscem kultu religijnego. Na zachodnim zboczu znajdował się zespół kaplic, z największą św. Anny istniejącą już od XV w.  przebudowaną w 1836 i bogato wyposażoną i obecnie jedyną zachowaną świeżo po odbudowie. Modlili się tutaj górnicy z Horní Údolí, udający się do pracy oraz pielgrzymi. Na wschodnim zboczu położone jest Sanktuarium Matki Bożej Wspomożenia Wiernych (Maria Hilf). Pielgrzymowano tutaj od 1718 r. gdy nastąpiło objawienie się Maryi. Kościół zbudowano w 1834-41r. co jeszcze bardziej zwiększyło ilość pielgrzymów. Powstała droga krzyżowa ze Zlatych Hor. Niestety reżim komunistyczny po II wojnie sprawił że miejsce zostało zdewastowane a w 1973 r. wysadzono kościół. Na szczęście  już w 1994-95 odbudowano kościółek. Na południowym zboczu źródła mają rzeki Opawica i Olešnica. U podnóża leżą miejscowości: Zlate Hory,  Dolní Údolí, Horní Údolí i  Heřmanovice. Mimo tak dużej atrakcyjności szczytu nie ma tutaj dużego ruchu turystycznego, najwięcej osób odwiedza Maria Hilf, pozostałe miejsca są ciche. Sam wierzchołek nie jest widokowy, porośnięty świerkowym ciemnym lasem, a w pobliżu stoi przekaźnik telekomunikacyjny.  Świerkowe lasy na Příčným są obecnie wycinane z powodu inwazji kornika, z wyrębów otwierają się nowe perspektywy widokowe.

Szlaki: bardzo gęsta sieć szlaków pozwala na bardzo dobre poznanie pozostałości po górnictwie w tym masywie. Głównym grzbietem przez Taborskie Skały, Hornické skály i wierzchołek biegnie czerwony szlak ze Zlatych Hor do Heřmanovic. Inne godne polecenia trasy to górnicza czerwona ścieżka przyrodnicza oraz niebieski ze Zlatych Hor do  Horní Údolí.

Bílé skály (922 m) (pol. Białe Kamienie)

Drugi co do wysokości szczyt po czeskiej stronie Gór Opawskich. Wraz ze Zlatym Chlumem, Bleskovcem oraz kilkoma innymi kulminacjami tworzy dość rozległy masyw pomiędzy wsią Rejviz a miastem Jesenik. Nazwa szczytu może pochodzić od koloru skał budujących górę – kwarcyty oraz kryształy górskie. Górę porastają w dużej większości lasy świerkowe, obecnie bardzo trzebione z powodu inwazji kornika. Pojawiają się nowe perspektywy widokowe. Sama góra jak i jej wierzchołek pozostaje nieznany przez turystów. Nie jest traktowany jako osobna kulminacja a utożsamiana ze znacznie popularniejszym pobliskim Zlatym Chlumem. W pobliżu szczytu znajduje się okazała kwarcytowa skała o wysokości 10 m nazywana Chlapecké skály.

Szlaki: przez Chlapecké skály oraz w pobliżu wierzchołka biegnie czerwony z Rejvizu na Zlaty Chlum i do Jesenika, u podnóża zaś żółty także z Rejvizu przez  Čertovy kameny do Jesenika.

Zlatý Chlum (891 m) (pol. Złoty Pagórek, niem. Goldkoppe)

Trzeci co do wysokości szczyt po czeskiej stronie Gór Opawskich wyraźnie górujący ponad miastem Jesenik i Doliną Białej Głuchołaskiej, która stanowi granicę z Górami Rychlebskimi. Wraz z Bílé skály, Bleskovcem oraz kilkoma innymi kulminacjami tworzy dość rozległy masyw rozciągający się pomiędzy wsią Rejviz a miastem Jesenik. Górę porastają w dużej większości lasy świerkowe, obecnie bardzo trzebione z powodu inwazji kornika. Pojawiają się nowe perspektywy widokowe.  Nazwa pochodzi od średniowiecznych kopalni złota znajdujących się na zachodnich stokach góry. Pierwsze wydobycie złota miało miejsce jeszcze przed 1200 r. i uzyskano wówczas około 800 kg złota. W 1510 r. kopalnie przejmuje rodzina Fuggerów spokrewniona z biskupem wrocławskim Janem Tchurzo, wydobycie trwa kilkadziesiąt lat. Złoto z kopalń zasila biskupie skarbce, pałace oraz kościoły. W kolejnych wiekach do XIX w. podejmowano się jeszcze prób wydobycia, jednak okazywało się ono nieopłacalne.

Poniżej wierzchołka Zlatego Chlumu w 1899 r. z inicjatywy Morawsko-Śląskiego Sudeckiego Towarzystwa Górskiego zbudowano 26 metrową okazałą kamienną wieżę widokową  Freiwaldauer Warte z rozległą panoramą m.in. na Jeseniky, Góry Rychlebskie oraz Góry Opawskie (Więcej w artykule o historii wieży). Powstało też schronisko turystyczne, spalone w 1955 r. Obecnie rolę schroniska przejął niewielki obiekt bufetu obok wieży widokowej. W masywie Zlatego Chlumu odnajdziemy sporo odsłonięć skalnych. Do najciekawszych i najbardziej okazałych należą Čertovy kameny - kwarcytowe wychodnie o wysokości 40 m, których wierzchołek możemy zdobyć trasą turystyczną wspinając się po drabinkach i łańcuchach. Z  Čertovych kamenów piękna panorama na Dolinę Białej Głuchołaskiej oraz Jeseniki i Góry Rychlebskie. Stoki Zlatego Chlumu obfitują także w kilkadziesiąt obmurowanych źródełek pochodzących jeszcze z początku XX w.  Bliskie położenie miasta uzdrowiskowego Jesenik sprawia, że góra od wielu lat ma rozbudowaną sieć szlaków i infrastruktury turystycznej. Na stokach znajdują się także: schronisko przy Čertovych kamenach oraz restauracja i hotel na Křížový vrch (689 m).  Jest dość popularnym celem wędrówek.

Szlaki: przez wierzchołek: czerwony z Rejvizu do Jesenika, niebieski z Jesenika przez Křížový vrch, Čertovy kameny do Českiej Vsi. Stoki Chlumu pokryte są gęstą siecią szlaków pieszych i rowerowych.

Ostrý (888 m)

Szczyt z kilkoma kulminacjami tj. Jelení hora (878 m) czy Okrouhlá (796 m) i płaskim wierzchołkiem wznoszący się ponad miejscowościami Horní Údolí oraz Heřmanovice. Posiada strome stoki: zachodni opada w dolinę Černej Opavy, która stanowi na tym odcinku granicę Gór Opawskich i Jeseników; północny opada w głęboką dolinę potoku Olešnice w Horní Údolí. Na wschodnim stoku łączącym się z masywem Příčnego Vrchu swoje źródła ma rzeka Opawica, płynąca dalej przez Heřmanovice do Krnova także stanowi granicę Gór Opawskich. Partia szczytowa góry porośnięta jest lasem świerkowym, niżej ze stoków, z górskich łąk, na których pasą się krowy i owce roztacza się piękny widok, szczególnie w dolinę potoku Olešnice z wsią Horní Údolí.
Szlaki: północnym stokiem ponad Horní Údolí biegnie zielony szlak z Heřmanovic na Koberštejn. 

Bleskovec (871 m)

Szczyt w masywie Zlatego Chlumu wznoszący się ponad górską wsią Rejviz. W pobliżu wierzchołka znajdują się okazałe kwarcytowe wychodnie skalne – Skały pod Bleskovcem o długości około 150 m i wysokości do 30 m z trzema skalnymi wieżami. Po niedawnych wycinkach ze skał otwierają się widoki z ciekawej perspektywy m.in. na Biskupią Kopę, Příčný Vrch oraz Rejviz. W drugiej połowie XVII w. w stokach góry mieszkańcy Jesenika wydobywali rudy żelaza, o czym świadczą do dziś zachowane szyby górnicze i hałdy w pięciu miejscach. Na północny zachód od Bleskovca znajduje się kulminacja Zelený vrch (831 m) z wychodniami skalnymi.

Szlaki: kilkaset metrów od wierzchołka oraz skał pod Bleskovcem biegnie czerwony szlak z Rejvizu przez Zlaty Chlum do Jesenika, wschodnim i północnym stokiem biegnie żółty z Rejvizu do Čertovy kameny.

Solná Hora (868 m) (pol. Solna Góra)

Szczyt znajdujący się na południe od masywu Biskupiej Kopy. Razem z Kravi Horą tworzą najbardziej rozległy masyw w Górach Opawskich, ciągnący się od wschodu na zachód. Północne stoki góry stromo opadają w głęboką dolinę Osobłogi z miejscowościami Petrovice, Janov i Jindřichov; południowe w dolinę Opawicy, która stanowi tu granicę Gór Opawskich i Jeseników z wsiami Komora i Holčovice, zaś zachodni w głęboką Dolinę Złotego Potoku. Górę do niedawna porastały głównie lasy świerkowe, obecnie teren po wycinkach porasta trawa tworząc krajobraz przypominający bieszczadzkie połoniny. Otwierają się stąd też widoki m.in na Biskupią Kopę (z tej perspektywy bardzo stromą) i Jeseniky, a przy dobrej widoczności na dalsze pasma Sudetów. Bardzo widokowym, pięknym miejscem są górskie łąki – pastwiska z bydłem na zachodnim zboczu nad Heřmanovicami. Wierzchołek góry oznaczony jest metalową oraz kamienną tabliczką. Mimo kilku węzłów szlaków turystycznych góra jest odludnym i cichym miejscem, co ma swój urok.

Masyw składa się z wielu kulminacji są to m.in.: Končina (888 m),  najbardziej wyraźny Kutný vrch  (868 m),  Hřebenny (775 m) i Ďáblův kopec (664 m), wznoszący się bezpośrednio nad Petrovicami.  Na zachodnich stokach źródło ma Osobłoga, a w dolinie w Heřmanovicach Złoty Potok.

Szlaki: przez szczyt oraz przez Kutny Vrch przebiega żółty szlak z Biskupiej Kopy do  Města Albrechtice. W pobliżu biegnie zielony z Petrovic do Třemešnej, niebieski do Komory oraz zielony z Heřmanovic do Komory.

Zámecký pahorek (868 m) (pol. Wzgórze Zamkowe)

Kopulasty szczyt z płaskim wierzchołkiem wznoszący się ponad wsią Rejviz. Posiada strome stoki, wschodni opada w głęboką dolinę potoku Olešnice w Horní Údolí, zaś południowo-zachodni w dolinę Černej Opavy, która stanowi na tym odcinku granicę Gór Opawskich i Jeseników. Porośnięty jest głównie lasem świerkowym, obecnie silnie trzebionym z powodu inwazji kornika. Niżej ze stoków po wyrębach oraz górskich łąk-pastwisk roztaczają się rozległe widoki. Ponad wsią Horní Údolí znajduje się niewielki stok narciarski z wyciągiem. Na południowo-zachodnim stoku szczytu w Skałach Józefa znajduje się Grota Lurdzka zbudowana w 1909 r. przez mieszkańców Rejvizu. Do 1944 r. proboszcz Rejvizu każdego roku 1 maja w uroczystej procesji przenosił figurę Matki Boskiej z Lourdes z kościoła w Rejvizie do groty, a 31 października z powrotem wracała do kościoła. Miejsce po II wojnie światowej zostało zniszczone, dopiero w latach 90. odrestaurowano je, płyty na ołtarzu pochodzą z kaplicy św. Anny nad Horním Údolí pod Příčným Vrchem. Nazwa szczytu z pewnością pochodzi od nieodległego średniowiecznego zamku obronnego Koberšejn. 

Szlaki: na wierzchołek nie prowadzi żaden szlak, południowo-zachodnim stokiem do Groty Lurdzkiej biegnie czerwony szlak z Rejvizu do Vrbna pod Pradziadem oraz niebieski z Rejvizu do Horní Údolí.

Větrná (800 m) (pol. Wietrzna Góra)

Szczyt położony 2,5 km na południe od Biskupiej Kopy w środkowej części Gór Opawskich. Ma dość płaski i długi grzbiet oraz bardzo strome stoki: zachodni opadający w Dolinę Złotego Potoku w kierunku Zlatych Hor oraz wschodni opadający w dolinę wypływającej w pobliżu Osobłogi do Petrovic. Od południowego wschodu graniczy z masywem Solnej Hory. Wierzchołek góry jest skalisty, znajdują się tutaj spore odsłonięcia skalne, z których jeszcze kilka lat temu otwierały się widoki oraz zarastające gołoborze.  Grzbietem góry biegnie granica krajów (pol. województw) ołomunieckiego i morawsko-śląskiego. Obecnie góra praktycznie w całości jest bezleśna, świerki zostały wycięte kilka lat temu po inwazji kornika. Porośnięta trawą przypomina krajobraz bieszczadzkich połonin, roztacza się stąd rozległy widok. Na północ od szczytu znajduje się popularna przełęcz Petrovy Boudy odzielająca ją od Biskupiej Kopy, biegnie tu też droga z Petrovic do Zlatych Hor.

Szlaki: grzbietem góry biegnie żółty szlak z Biskupiej Kopy przez Solną Horę do Města Albrechtice.

Výr (798 m)

Wzniesienie jako północno-zachodnia kulminacja boczna masywu Příčnego Vrchu. Na wierzchołku znajduje się pojedyncza skała. Na wschodnich stokach znajduje się znane Sanktuarium Matki Bożej Wspomożenia Wiernych (Maria Hilf). Poniżej szczytu wiele odsłonięć skalnych, do najciekawszych należą Výrův kámen.

Szlaki: przez szczyt biegnie niebieski szlak ze Zlatych Hor do Rejvizu. W pobliżu bardzo gęsta sieć szlaków.

Jindřichová Vyhlídka (798 m)

Wzniesienie w południowej części masywu Solnej Hory. Na wierzchołku niegdyś znajdowało się schronisko turystyczne o tej samej nazwie. Obecnie pozostał po nim tylko niewielki pomnik oraz ruiny. Z góry roztacza się piękny widok na Jeseniky z Pradziadem. Na wschód w dolinie Valštejnskiego Potoku znajduje się wyludniona obecnie wieś Valštejn. Nie przebiegają tutaj żadne szlaki (najbliższy żółty z Solnej na Kravi Horę), co sprawia, że jest to bardzo odludne miejsce.

Orlí vrch (774) m

Szczyt w masywie Zlatego Chlumu w bezpośrednim sąsiedztwie górskiej wsi Rejviz. Na rozległym i płaskim grzbiecie góry w 1794 r. założono urokliwą osadę górską Rejviz, jedną z najwyżej położonych na Śląsku. Grzbiet góry oraz południowe stoki są niemal płaskie i rozległe, oprócz miejscowości to także łąki i pastwiska z pięknym widokiem na okolicę. Północny stok, zalesiony stromo opada w dolinę potoku Javorna, w której znajduje się okazała wiata turystyczna. Sam wierzchołek góry jest nieznany, w jego pobliżu znajduje się nadajnik, pensjonat oraz źródło.

Szlaki: najbliżej wierzchołka biegnie zielony ze Zlatych Hor przez Zlatorudne Młyny, w pobliżu w Rejvizie bardzo gęsta sieć szlaków turystycznych, także do uprawiania narciarstwa biegowego.

Mała Kopa (772 m) (czes. Nad Petrovou chatou)

Szczyt jako kulminacja północna w masywie Větrnnej ze stromymi stokami. Polska nazwa może pochodzić od bliskości Biskupiej Kopy = dużej Kopy. Czeska nazwa związana jest ze schroniskiem Petrova Chata, które znajdowało się poniżej na popularnej przełęczy Petrovy Boudy. Do końca lat 90-tych od szczytu na przełęcz funkcjonował stok i wyciąg narciarski, obecnie zarastający.

Sporny vrch (756 m)

Szczyt, który wraz z Bílý kámen (612 m), Strážisko (610 m) i kilkoma innymi wzniesieniami tworzy masyw na połónocny wschód od Zlatego Chlumu oddzielony płytką przełęczą Prameny Javorne. W całości porośnięty jest lasem świerkowym, obecnie silnie trzebionym z powodu inwazji kornika. Północne stoki szczytów opadają w dolinę Białej Głuchołaskiej, zaś południowe w dolinę potoku Javorna. W pobliżu miasteczka Mikulovice na północnym stoku Strážiska znajduje się rozległy dawny poligon wojskowy i magazyny amunicji ze ścieżką dydaktyczną. Masyw jest nieco zapomniany przez turystów.

Szlaki: z Mikulovic przez masyw biegnie czerwony szlak do Przełęczy Prameny Javornej, na przełęczy węzeł kilku szlaków.

   

Kraví Hora (726 m) (pol. Krowia Góra)

Szczyt na południe od masywu Srebrnej i Biskupiej Kopy. Razem z Solną Horą tworzą najbardziej rozległy masyw w Górach Opawskich, który ciągnie się od wschodu na zachód. U podnóża góry w dolinach potoków leżą takie miejscowości jak: Třemešná, Jindřichov, Janov, Hynčice i Valštejn. Wierzchołek jest poza szlakiem, ale obok znajduje się drewniana wiata turystyczna. Nazwa góry pochodzi od bardzo rozległych i widokowych pastwisk na południowym stoku, do tej pory bardzo często spotkamy tutaj krowy. W pobliżu szczytu znajduje się metalowa wieża – obiekt wojskowy. Poniżej na południe ciągnęła się niegdyś rozległa, obecnie wyludniona wieś Valštejn. Obecnie zostało po niej zaledwie kilka domów oraz kapliczka. Mimo dość dużej ilości szlaków góra jest miejscem cichym i odludnym.

Szlaki: u pobliżu szczytu biegnie żółty z Biskupiej Kopy do  Města Albrechtice. W pobliżu biegnie zielony z Petrovic do Třemešnej, niebieski z Jindřichova.

Zámecký vrch (702 m) (pol. Zamkowa Góra)

Szczyt jako północna kulminacja w masywie Příčnego Vrchu. Na wierzchołku od XIII w. do XV wieku znajdował się potężny kamienny zamek Edelštejn. Zburzony po najeździe w 1467 r. Obecne rozległe ruiny, pozostałości wieży świadczą o wielkości twierdzy. Na północnym stromym stoku wzniesienia znajduje się ośrodek z wyciągiem narciarskim "Ski  Příčna".

Szlaki: przez szczyt biegnie niebieski szlak ze Zlatych Hor do Rejvizu, w pobliżu górnicza czerwona ścieżka przyrodnicza.

Lysý Vrch (670 m) (pol. Łysa Góra)

Szczyt w masywie Příčnego Vrchu. Wyrasta na północny-zachód od właściwego grzbietu. Charakteryzuje się bardzo stromymi stokami. Północny opada w dolinę rzeki Olešnice, w której znajduje się skansen górnictwa złota Zlatorudné Mlýny. Zaś południowy schodzi do Černego Jeziorka, rezerwatu przyrody. Na wierzchołku góry ciągną się dość spore kwarcytowe odsłonięcia skalne, u ich podnóża od strony południowej rozciąga się gołoborze. Świeże wyręby sprawiają, że ze szczytu roztaczają się widoki. 
Szlaki: południowym stokiem biegnie czerwony ze Zlatych Hor do Heřmanovic, północnym szlak rowerowy oraz żółty z Zlatorudnych Młynów do Maria Hilf.

Malá Střibrna (649 m) (pol. Mała Srebrna)

Wzniesienie przylegające od południowego wschodu do Srebrnej Kopy. Wznosi się nad niewielką miejscowością Janov. Dawniej po niemiecku nazywana była Silberkoppe (tak nazywano również Srebrna Kopę) ponieważ w jej stokach w miejscu zwanym Střibrny zleb poszukiwano srebra. W 1532 r. biskup ołomuniecki Stanisław Tchurzo pozwolił aby w Janovie powstało miasteczko górnicze, ale z powodu małej ilości minerału odstąpiono od tych planów. Na wierzchołku góry znajduje się maszt przekaźnikowy. Poniżej szczytu przy punkcie topograficznym na wys. 626 m. prawdopodobnie stała kamienna platforma widokowa o której mało wiadomo. Obecnie pozostała po niej dość duża sterta kamieni. Obok tego miejsca przy odsłonięciu skalnym znajdują się ruiny jakiejś budowli (czyżby schronu?) oraz resztki wyposażenia np.drzwiczki z pieca. Poniżej tego znajdują się porozrzucane bloki skalne pokryte mchem. To drugie gołoborze w Górach Opawskich. W okolicy nie prowadzi żaden szlak turystyczny przez co jest nieznana.

Ovčácký vrch (563 m)

Szczyt położony pomiędzy  miejscowościami Ondřejovice i Dolní Údolí, a skansenem Zlatorudne Młyny. Zachodni stok łagodnie opada w dolinę Ondřejovickiego Potoku, zaś wschodni stromo w dolinę potoku Olešnice ze skansenem. Posiada kilka zalesionych wierzchołków, w większości jednak jest bezleśny, a stoki pokrywają rozległe pastwiska dla bydła z pięknymi widokami na okolicę. Na wierzchołku o wys. 523 m sporych rozmiarów wychodnia skalna z napisami. Na północnym stoku znajduje się czynny kamieniołom.

Szlaki: w pobliżu szczytu przez pastwisko biegnie niebieski szlak ze skansenu Zlatorudne Młyny do Ondřejovic. 

Krwawa Góra (527 m) (czes. Sv. Rochus)

Wzniesienie w masywie Biskupiej Kopy, bezpośrednio wznoszące się nad Rynkiem w Zlatych Horach. Na wierzchołku znajduje się duża barokowa kaplica św. Rocha zbudowana w latach 1661-66 po ustaniu zarazy panującej w Zlatych Horach. Kaplica jest niemym świadkiem potężnych bitew wojsk Prus z Austrią  w kwietniu 1799 r.  oraz w 1779 r.  Obydwie zakończyły się zwycięstwem Austriaków. Ta druga była bardzo krwawa, dobrze broniące się  na wzgórzu wojska austriackie pokonały liczącą 12 tys. Armię Prusaków, chcących zdobyć Zlate Hory, zabili ok. 1000 żołnierzy Pruskich, którzy nie umieli się poruszać z powodu oblodzenia i stromych stoków góry, zmuszeni zostali do ucieczki. Ciekawostką jest to, że zwycięskich wojsk było tylko 500, z czego zginęło tylko sześć osób.  Co kilka lat na łąkach pod szczytem odbywają się inscenizacje wielkiej bitwy.. Szczyt był miejscem pielgrzymkowym. Obecnie kaplica jest w nie najlepszym stanie po drobnych remontach.

Szlaki: przez wierzchołek biegnie zielony szlak ze Zlatych Hor na Biskupią Kopę

Svatý Roch (472 m) (pol. Wzgórze św. Rocha)

Charakterystyczne wzgórze z kępą lasu na szczycie koło Wieszczyny pomiędzy Długotą, a masywem Biskupiej i Srebrnej Kopy (Zamkowej Góry). Na wierzchołku od 1686 r. znajdowała się kaplica Matki Bożej, rozbudowana w 1728 r. Była miejscem pielgrzymkowym, zbudowanym prawdopodobnie jako wotum dziękczynne po ustaniu epidemii. Nie wiadomo co stało się z budowlą, nie istniała już na początku XX w. Obecnie wierzchołek jest odludny i zarośnięty. Na stokach wzniesienia znajdują się rozległe łąki z pięknymi widokami na Góry Opawskie. W dolinie na zachód od szczytu miało znajdować się legendarne zaginione miasto Rosenau, w jego pobliżu rozciąga się Las Rosenau (sporny teren, o który bój toczył Prudnik i Jindřichov, więcej w dziale: "Legendy i miejsca tajemne"). Północnym stokiem biegnie granica polsko-czeska, zachodnim widokowa droga z Wieszczyny do Jindřichova, wschodnim linia kolejowa Krnov-Jesenik.
Szlaki: granicą państwa biegnie polski niebieski szlak z Wieszczyny na Przełęcz pod Zamkową Górą.

Vysoka (451 m) (pol. Ziębia Kopa)

Charakterystyczny wysoki szczyt znajdujący się po czeskiej stronie granicy we wschodniej części Lasu Prudnickiego koło wsi Barlultovice i Vysoka. W języku niemieckim nazywana była Finkenkoppe (Ziębia Kopa) rzadziej Hoffekuppe (Wysoka Kopa). Czeska nazwa Vysoka pochodzi od wsi u jej podnóża. W 1932 r. powstało na szczycie schronisko, chętnie odwiedzane przez mieszkańców Prudnika. Prawdopodobnie przestało istnieć podczas II wojny. Obecnie pozostały tylko ruiny. Pod górą prowadził żółto-czerwony szlak turystyczny z Dębowca do Barlultovic wzdłuż granicy państwa przez Dolinę Marii. Obecnie wzniesienie częściowo porośnięte jest lasem, a wschodnie i północno-wschodnie, strome i rozległe stoki wykorzystywane są na pastwiska. To właśnie z nich roztaczają się piękne i odległe widoki m.in na: Masyw Lipowca, Trzebinę, Opole, Prudnik, Las Prudnicki i masyw Biskupiej Kopy.

Hranični Vrch (426 m) (pol. Graniczna Góra)

Wzniesienie pomiędzy Wzgórzem św. Rocha a masywem Biskupiej Kopy (Zamkowej Góry). Wierzchołek kilkaset metrów od granicy państwa z niebieskim szlakiem z Wieszczyny na Przełęcz pod Zamkową Górą. Szczyt w pobliżu Lasu Rosenau oraz legendarnego zaginionego miasta Rosenau.
Szlaki: na północ od wierzchołka biegnie niebieski szlak Wieszczyna - Przełęcz pod Zamkową Górą