Szczyty

GÓRY OPAWSKIE - SZCZYTY

Jeśli podoba Ci się moja twórczość, wesprzyj mnie stawiając symboliczną kawę 😉

Biskupia Kopa (890 m) (czes. Biskupská kupa, niem. Bischofskoppe)

Najwyższy szczyt Gór Opawskich po polskiej stronie, a za razem województwa opolskiego. Potężna sylwetka góry razem z Srebrną Kopą tworzy niesamowitą panoramę,widzianą z wielu kilometrów szczególnie patrząc od strony Prudnika). W czasach wczesnego średniowiecza zwano ją Górą Oser od legendarnego plemienia Ozów, potem pojawiła się nazwa Biskupia z racji stykających się granic biskupstwa ołomunieckiego i wrocławskiego, górą graniczną pozostała do dziś, biegnie tędy granica polsko-czeska oraz stykają się czeskie kraje ołomuniecki i morawskośląski. Pierwszy opis wyprawy na Kopę pochodzi z 1797 r. kiedy to na wycieczkę wybrał się minister pruski Theodor von Schon zachwycony pięknem widoków ze szczytu, wiadomo jednak, że turyści gościli już dużo wcześniej. W XIX w. popularność rosła, od 1835 r. na wierzchołku stała "biała piramida" wieża miernicza. W 1890 r. MSSGV postawiło drewnianą wieżę widokową, jednak ta z powodu warunków atmosferycznych szybko zawaliła się. Postanowiono o zbudowaniu kamiennej budowli. Okrągła wieża o wysokości 18 m stanęła w 1898 r. poświęcono ją 50 leciu panowania cesarza Austrii Franciszka Józefa (Kaiser Franz Josef Warte). Sekcja MSSGV wytyczyła szlaki turystyczne z Pokrzywnej, Jarnołtówka i Zlatych Hor. W 1893 r. w pobliżu szczytu stanęło pierwsze schronisko Rudolfsheim, okazałe, cieszące się popularnością i słynące z dobrego jedzenia i miłej obsługi (obecnie nie istnieje). Kolejny obiekt dzisiejszego polskiego schroniska powstał w 1924 r. za sprawą burmistrza Prudnika Paula Lange. "Chata Górnoślązaków" bo tak je nazwano z racji ogromnego ruchu turystów rozbudowano już 3 lata później. Do II wojny w budynku gospodarzył Hans Mattner zwany "Koppa Hansi" z tresowanym osłem, a obecnie właścicielem jest PTTK. Schroniska powstały też na przełęczy Petrovy Boudy oraz obok kaplicy św. Antoniego ponad Zlatymi Horami. Po II wojnie turystyka nieco podupadła, zaostrzono kontrole graniczne, można było chodzić wyłącznie z żołnierzem WOP. Dopiero w latach 50. Erwin Mecha rozpoczął znakowanie/odnawianie szlaków w masywie, które potem przejął PTTK. Kopa na nowo odżywała. W 1998 r. wyremontowano wieżę na nowo udostępniając ją turystom. Kasztelanem obiektu został Miroslaw Petřik, który sprawował tą funkcje 2015 r. Obok od wielu lat samodzielnie buduje kolejne schronisko turystyczne. Obecnie Biskupia Kopa jest najpopularniejszym miejscem w Górach Opawskich, rocznie zdobywają ją tysiące turystów. Największym magnesem jest schronisko oraz wieża widokowa z pięknymi widokami, przy dobrych warunkach możemy dostrzec m.in. rozległą panoramę Sudetów a nawet Wrocław (100 km), Śnieżkę (130 km) oraz Tatry (220 km)! Na wierzchołku swoją bazę mają również krótkofalowcy, łączący się z całym światem. Bardzo gęsta sieć szlaków turystycznych zarówno polskich i czeskich pozwala poznać wiele ciekawych zakątków Kopy. Od 2015 r. góra boryka się z klęską ekologiczną. Bory świerkowe porastające wyższe partie zostały wycięte z powodu inwazji kornika. Widok łysiny jest bardzo smutny, plusem są piękne panoramy ze stoków.

Szlaki: bardzo gęsta sieć w masywie, przez wierzchołek biegnie GSS czerwony, zielona ścieżka przyr. z Pokrzywnej, zielony ze Zlatych Hor na Petrovy Boudy, niebieski ze Zlatych Hor do Petrovic.

Srebrna Kopa (785 m) (czes. Velká Stříbna, niem. Silberkoppe lub Glatze)

Drugi co do wysokości szczyt w Górach Opawskich, charakteryzujący się bardzo stromymi stokami. Razem z Biskupią Kopą tworzy niesamowitą panoramę (szczególnie patrząc od strony Prudnika). Na wierzchołku znajdują się kamienne ruiny schronu z platformą widokową. Coś podobnego przypuszczalnie znajdowało się także na Malej Střibrnej, wschodniej kulminacji Kopy. W średniowieczu w południowych stokach w miejscu Střibrny zleb poszukiwano srebra, stąd nazwa góry. W 1532 r. biskup ołomuniecki Stanisław Tchurzo pozwolił aby w czeskim miasteczku u podnóża w Janovie powstało miasteczko górnicze, ale z powodu małej ilości minerału odstąpiono od tych planów. Na wschodnim czeskim zboczu, ok. 400 m od wierzchołka znajdowała się Hřanicni chata (gospoda, schron turystyczny?) ze źródłem Piotra i Pawła, do dziś zachowały się ruiny kamiennej podmurówki i wypływ wody. W pobliżu punktu wysokościowego Mnišky (556 m) znajdowała się szubienica dla Janova. Tajemnicą Srebrnej są kamienne kopce ciągnące się wzdłuż granicy państwa na grzbiecie. Nikt nie umie określić pochodzenia kurhanów. Pojawiają się teorie, że mogą to być stare piece smolarzy do węgla drzewnego, wytwory dawnych pasterzy owiec, a nawet wiąże się je z pradawnymi pogańskimi obrzędami. Na zachodnim zboczu położony jest Plac Konrada Habla, zasłużonego mieszkańca Prudnika z obeliskiem i miejscem odpoczynku. Niżej opada do Doliny Bystrego Potoku, częściowo objęty rezerwatem "Cicha Dolina". Obecnie partia szczytowa góry została ogołocona (2015-17 r.) z pięknych borów świerkowych, wszystkiemu winny jest kornik pożerający las. Widok łysiny jest bardzo smutny, plusem są piękne widoki roztaczające się m.in na Prudnik czy sąsiednią Biskupią.

Szlaki: przez wierzchołek przebiega GSS czerwony, a trawersem od północnego-wschodu żółty Jarnołtówek - Pokrzywna.

Zamkowa Góra (571 m) (niem. Schlossberg)

Trzecia co do wysokości góra Gór Opawskich z dość długim grzbietem. Składa się z dwóch wierzchołków na niższym znajdują się wychodnie skalne. W średniowieczu na szczycie stał niewielki, kamienny zameczek, składający się z suchej fosy murów i wieży obserwacyjnej, który służył prawdopodobnie do pilnowania traktu handlowego z Wrocławia do Opavy przebiegającego pod szczytem. Obecnie zachowały się nikłe ślady strażnicy. Na wschodnich stokach znajdował się drewniany domek Pucklerbaude dla turystów i myśliwych, planowano stworzyć tutaj w latach 30. XX w. stok narciarski, jednak z powodu braku zim nie doszło to do skutku. W pobliżu wiódł popularny szlak z Prudnika na Biskupią Kopę oraz znajdowały się obmurowane źródełka "Leśne" i "Henryk". Na uwagę zasługuje również Las Rosenau na południowych zboczach o który toczono spór między Prudnikiem a Jindřichovem. Ostatecznie zażegnano go w 1845 r. kiedy to las podzielono na dwie równe części. Na Przełęczy pod Zamkową Górą pod białym kamieniem znajduje się grób kobiety zwanej czarownicą, która wg. legendy powiesiła się w miejscu trójgranicznym. Zachodni stok stromo opada do Doliny Bystrego Potoku, częściowo objęty jest rez. "Cicha Dolina".

Szlaki: przez wierzchołek przebiega GSS czerwony, trawersem biegnie żółty z Pokrzywnej, przez Las Rosenau niebieski Wieszczyna-Przeł. Pod Zamkową G.

Średnia Kopa (543 m) (niem. Mittelkoppe)

Najwyższy szczyt Góry Parkowej. Na wierzchołku w 1902 r. została wybudowana 30 m drewniana wieża widokowa imienia Bismarcka. Niestety stała tam tylko dekadę ponieważ w 1912 r. runęła podczas burzy. Obok niej znajdował się domek myśliwski. Po wojnie stała tu także wieża triangulacyjna Wschodnim stokiem od Głuchołaz ciągnie się droga krzyżowa z kamiennymi stacjami zbudowana w 1930 r. której ostatnia kapliczka znajduje się na Przełęczy Siodło. Ze Studni Jakubowej wybija źródło Zdrojnika.

Szlaki: stokiem góry obok wierzchołka biegnie GSS czerwony, stokami niebieski z Głuchołaz i narciarska pętla zielona.

Graniczna Góra (541 m) (czes.Hraničny vrch)

Najwyższy szczyt powiatu głubczyckiego. Leży we wschodniej - zapomnianej części Gór Opawskich. Przez wierzchołek przebiega granica państwa. Na wierzchołku, po stronie czeskiej w 2011 r. zbudowano ciekawą metalową wieże widokową, przebudowując stare przekaźniki Konstrukcja jest bardzo ciekawa ponieważ prowadzi na nią 149 schodów, tam na wys. 25 m znajduje się pomost o dł. 16 m. prowadzący na drugą wieżę. Ze wschodniego zbocza góry wypływa Hrozova. U podnóża leży Město Albrechtice, Opawica oraz Pielgrzymów.

Szlaki: czerwony z Opawicy, dojściowy niebieski z Mesta Albrechtice.

Tylna Kopa (535 m) (niem. Hinterkoppe)

Jest trzecim szczytem Góry Parkowej od strony Głuchołaz. Przez wierzchołek do lat 90. prowadził GSS czerwony a na zachodnim stoku planowano utworzyć rezerwat przyrody chroniący stary las bukowo-świerkowy. Obecnie wierzchołek jest zapomniany, wyrastają na nim niewielkie skałki. Ciekawostką góry jest znajdujący się na południowym stoku Kamień Morderczy, który prawdopodobnie wyznaczał granicę działki górniczej biskupa wrocławskiego gdzie znajdowała się sztolnia "Trzech Króli". Południowe zbocze zajmuje rozległa malowniczo położona wieś Podlesie, roztaczają się stąd piękne widoki na Góry Opawskie.

Szlaki: od zachodu i południa okrąża GSS czerwony.

Szyndzielowa Kopa (533 m) (niem. Schindelberg)

Połączona jest z Zamkową Górą, oddziela je tylko niewielka przełęcz na wys. 513 m. Nazwa szczytu pochodzi od szyndziołów - drewniane gonty, którymi dawniej kryto dachy. Ciekawostką Szyndzielowej Kopy są słupki z rzymskimi liczbami. Jest to pozostałość po lasach miejskich Prudnika - rewir Pokrzywna które były podzielone na parcele oznaczane numerami. Na północnym stoku góry znajduje się stary mały stawek - niegdyś cel spacerów. W jego pobliżu wyrasta Gołębie Wzgórze (456 m).

Szlaki: przez wierzchołek przebiega GSS czerwony, trawersem żółty z Pokrzywnej.

Bukowa Góra (507 m) (niem.Buchberg)

Leży w masywie Biskupiej Kopy ponad Jarnołtówkiem. Jak wskazuje nazwa w większości porośnięta buczyną. Stanowi zamknięcie Doliny Złotego Potoku od południa. Na grzbiecie góry ciągną się odsłonięcia skalne zwane Gwarkowymi Skałami, z samotną wychodnią na wierzchołku. Poniżej szczytu znajduje się Piekiełko, kamieniołom po wydobyciu łupka fylllitowego, który dawniej służył jako dachówka. Kolejny jeszcze większy i bardzo malownicze wyrobisko Gwarkowa Perć położone jest niżej w pobliżu Doliny Bystrego Potoku, ustawiono w nim metalową drabinkę dla turystów. Północny stok góry nazywany jest Jodłowym Stokiem ciągną się na nim malownicze skały Karliki. Wschodnie zbocze nazywane jest Płuczkowym Stokiem, u jego podnóża znajduje się polana z ołtarzem polowym w Cichej Dolinie. Teren Bukowej jest bardzo atrakcyjny i dość chętnie odwiedzany przez turystów.

Szlaki: przez wierzchołek przebiega żółty z Jarnołtówka, obok Karlików i przez Gwarkową Perć biegnie niebieski "Przełomu Złotego Potoku".

Przednia Kopa (495 m) (niem. Vorderkoppe)

Góra jako jedna z kulminacji masywu Góry Parkowej, położony najbliżej Głuchołaz. Na wierzchołku stoi kamienna wieża widokowa Hohenzollernów i schronisko spalone w latach 90. obecnie popadające w ruinę Poniżej szczytu znajdują się Wiszące Skały a na nich zbudowana w 1908 r. kaplica św. Anny. W stokach góry w średniowieczu wydobywano złoto. Świadczą o tym dobrze zachowane pozostałości takie jak: Tama na Sarnim Potoku, Grota Góralska, Bialska Jama. Szczyt od XIX w. był bardzo związany z uzdrowiskiem u jego podnóża. Powstały tutaj promenady spacerowe, park zdrojowy, oraz obmurowane źródełka. Najbardziej znane Źródło Żegnalce znajduje się na zachodnim zboczu nad Białą Głuchołaską, mieszkańcy i turyści bardzo chętnie czerpią z niego wodę.
Szlaki: przez wierzchołek przebiega GSS czerwony i żółty "Złotych Górników", stokiem biegnie niebieski z Głuchołaz i narciarska pętla zielona.

Gołębia Góra (485 m) (niem. Tauben Berg)

Drugi co do wysokości szczyt w głubczyckiej części Gór Opawskich. Góra jest nieznana przez turystów. Polska nazwa nie pojawia się na żadnej mapie oraz w przewodniku. Została przetłumaczona przeze mnie. Jest to dość rozległe wzniesienie z kilkoma kulminacjami. Porośnięta jest w większości lasem z domieszką sosny. Niżej znajdują się pola uprawne. Wierzchołek obecnie jest bezleśny (kilka drzew i krzewów). Roztaczają się z niego widoki w kierunku Vysokiej Hole i Pradziada w Jesenikach. Oznaczony jest również drewnianą tabliczką. Ze stoków góry bierze początek kilka prawych dopływów Hrozovej. Na południowy wschód od szczytu na skrzyżowaniu dróg Opawica - Dobieszów – Radynia znajduje się pomnik Barykady 25-lecia wyzwolenia Ziemi Głubczyckiej, toczyły się tym miejscu zacięte walki pod koniec II wojny światowej. U podnóża znajdują się wsie Opawica oraz Pielgrzymów.

Szlaki: przez Barykady oraz obok parkingu z miejscem biwakowym południowo-wschodnim stokiem Gołębiej Góry biegnie żółty szlak okrężny z Pietrowic Głubczyckich.

Cygańska Góra (475 m) (niem.Ziegeuner Berg)

Szczyt w zapomnianej głubczyckiej wschodniej części Gór Opawskich. Góra jest nieznana przez turystów. Polska nazwa nie pojawia się na żadnej mapie oraz w przewodniku (jedynie w piśmie rządowym "Monitor" z 1954 r.). Wzniesienie w większości porośnięte jest czystym lasem dębowym (podobnym do Lasu Trzebińskiego). Niżej znajdująsię pola uprawne. Na wierzchołku znajduje się sporych rozmiarów dziura wykuta w skale. Prawdopodobnie była powiązana ze sporymi okopami, które ciągną się od tego miejsca. Może pełniła funkcję schronu? Szczyt oznaczony jest drewnianą tabliczką. Oprócz tego na jednym ze słupków (granitowym) wyryte są litery "AR" ze strzałką. Wspomniane okopy są reliktem bardzo zaciętych walk wojsk niemieckich z sowieckimi o miasto Krnov. Niemcy bronili je przed Sowietami. O zaciętości walk może świadczyć położona na północny zachód od szczytu miejscowość Bursztet, która podczas działań w 1945 r. Została zniszczona i spalona przez żołnierzy. Obecnie zachowały się tylko ruiny. W okolicach góry znajdują się również pozostałości przysiółka Dwórzno, w którego pobliżu na Górze Zamkowej miał znajdować się niewielki zamek/grodzisko owiany legendami o rycerzu rabusiu, który został ukarany. Jego kobieta została zamieniona w węża, który grasuje po dziś dzień. U podnóża góry znajdują się wsie: Dobieszów, Mokre oraz Radynia.

Szlaki: południowym stokiem góry biegnie szlak żółty okrężny z Pietrowic Głubczyckich.

Kocia Góra (463 m) (niem. Huhl Berg)

Szczyt w zapomnianej głubczyckiej wschodniej części Gór Opawskich. Góra jest nieznana przez turystów. Polska nazwa nie pojawia się na żadnej mapie oraz w przewodniku. Wznosi się nad Pietrowicami Głubczyckimi. W górnej części porośnięta jest przeważnie młodym świerkowo-liściastym lasem. Co sprawia że wierzchołek jest bardzo trudno dostępny. Niżej rozlegają się pola uprawne, z których od południa roztaczają się piękne widoki na czeskie miasto Krnov i okoliczne wzniesienia, a przy ładnej pogodzie zapewne na Beskidy. Zobaczyć stąd można również Pradziada w Jesenikach. Wierzchołek Kociej Góry porośnięty młodym lasem, w kierunku północnym przecinka, z której widok na Cygańską Górę, a w oddali na wiatraki i Głubczyce. Oznaczony jest drewnianą tabliczką. To właśnie w tym miejscu w XVI w. Miały odbywać się duże sabaty czarownic. Stokami ciągną się również okopy z okresu II wojny światowej, zapewne również związane z niemiecką obroną Krnova. Na południowy wschód od wierzchołka, na niższej kulminacji znajduje się nadajnik telefoniczny.

Szlaki: południowym stokiem biegnie żółty okrężny szlak z Pietrowic Głubczyckich.

Skalna Góra (461 m) (niem. Steinberg)

Jest czwartym najniższym, często zapominanym szczytem Góry Parkowej, wysuniętym najbardziej na południe. Wierzchołek wzniesienia porośnięty jest lasem, w którym znajdują się odsłonięcia skalne. Ze stoków Skalnej Góry roztaczają się piękne widoki na Góry Opawskie i Jeseniki. W pobliżu leży wieś Podlesie.

Długota (457 m) (niem. Lange Berg)

Najwyższy szczyt Lasu Prudnickiego, a za razem powiatu prudnickiego z dość długim grzbietem. Na południowych czeskich stokach w miejscu "Na Ryzovistich" od 1577 r właściciel Moszczanki Puta z Dunina wydobywał złoto. Pozyskał ok. 100 g. W 1899 r. MSSGV planowało zbudować na wierzchołku drewnianą wieżę widokową. Do tej inwestycji przymierzano się również w 1933 i 1936 r. Wiadomo, że stała tutaj drewniana wieża triangulacyjna. Kilka lat temu na Długocie PTTK Prudnik w miejscu tragicznej śmierci Józefa Waścińskiego w 2012 r. stworzył "Aleję Turystów" Posadzono dęby upamiętniające zasłużonych, nieżyjących członków oddziału. U podnóża znajdują się wsie Dębowiec i Wieszczyna z schroniskiem młodzieżowym i drewnianą wieżą widokową.
Szlaki: grzbietem biegnie GSS czerwony.

Olszak (452 m) (niem. Birkberg)

Dawniej zwany Brzeźnik. Razem z Krzyżówką stanowi zamknięcie Doliny Złotego Potoku od północy. Na stokach wzniesienia znajdują się liczne kamieniołomy po wydobyciu łupka, niektóre z nich są zalane wodą np. popularne Żabie Oczko na zachodom i Morskie Oczko na wschodnim. Na wierzchołku najpewniej do lat 60. XX w. stała drewniana wieża triangulacyjna. Na zachód od szczytu na stromo opadającym do Doliny Złotego Potoku stoku znajduje się charakterystyczna skałka zwana Sierocym Kamieniem Oppersdorffa, niegdyś graniczna między księstwami opolsko-raciborskim a nyskim. Roztacza się stąd piękny widok. Pod koniec 2012 r. południowe stoki objęto rezerwatem przyrody "Olszak" chroniąc las kwaśną dąbrowę oraz jedyne stanowisko w Polsce rzadkiego motyla.

Szlaki: przez szczyt przebiega niebieski "Przełomu Złotego Potoku".

Czapka (441 m) (niem. Hutberg)

Wzniesienie z charakterystyczną kępą lasu na wierzchołku, w pobliżu drogi z Jarnołtówka do Głuchołaz. Góra jeszcze w latach 50.XX w. podzielona była granicą a wieś Skowronków na jej stokach należała do Czechosłowacji. Ciekawostką Czapki jest tajemnicze napisy na ścianie kamieniołomu na zachodnim zboczu góry w pobliżu szczytu. Na skale wykuty jest wyraz: "HURA!" i data "1914" które wpisane są w tarczę. Obok znajduje się napis: "RorS" a pod nim rozpoczęty rysunek orła. Nie wiadomo nic o genezie napisów, przypuszczalnie wyrażają radość z wybuchu I wojny światowej. Północno-zachodnia niższa kulminacja z drugiej strony szosy z kępą lasu zwana jest Wronim Wzgórzem, zaś południowy Farnym Stokiem, u którego podnóża znajduje się Tama w Jarnołtówku na Złotym Potoku. Ze zboczy wzgórza roztacza się piękny widok na okolicę, z północnego wypływa rzeka Prudnik.

Szlaki: południowym stokiem biegnie GSS czerwony.

Krzyżówka (427 m) (niem. Kreuzberg)

Zwana też Krzyżową. Razem z Olszakiem stanowi zamknięcie Doliny Złotego Potoku od północy. Na wierzchołku od 1681 r. stała szubienica. Na północnym stoku góry mieści się kamieniołom łupków "Dewon". Zaś południowy zwany jest Słonecznym Stokiem z widokiem na Dolinę Złotego Potoku i Biskupią Kopę, na którym ciągną się skały Karolinki, to jeden z najpiękniejszych zakątków Gór Opawskich. Niegdyś stała tutaj "Samotna Sosna" i "Altana Miłości" Na zachód od szczytu dawniej znajdowało się niewielkie lotnisko z wyciągarką dla szybowców. Obecnie na wierzchołku stoi drewniany krzyż.

Szlaki: w pobliżu szczytu przez Karolinki biegnie niebieski "Przełomu Złotego Potoku".

Jodłowe Wzgórze (426 m) (niem. Tannen Hugel)

Leży w masywie Biskupiej Kopy, na wschód od Zamkowej Góry, będące częścią jej stoków. Na wierzchołku znajduje się niewielkie odsłonięcie skalne. Z południowego stoku wzniesienia wypływa Zamecki Potok.
Szlaki: od południa wzdłuż granicy biegnie niebieski Wieszczyna-Przeł.pod Zamkową Górą.

Wróblik (396 m) (niem. Sperlings Lehne)

Znajduje się w Lesie Prudnickim. Kilka metrów na południe od szczytu biegnie granica państwa. W 1945 r. na północnym stoku wzniesienia rozbił się samolot Douglas A-20 Boston - amerykańskiej produkcji, służący w armii radzieckiej. Nie wiadomo czy załoga przeżyła. Obecnie w tym miejscu stoi odbojnica.

Szlaki: przez wierzchołek biegnie żółty Prudnik – Trzebina.

Kobylica (395 m) (niem. Kobelberg)

Leży w Lesie Prudnickim. Na wierzchołku znajduje się stary kamieniołom zalany wodą Żabie Oczko oraz pomnik niemieckiego pisarza Josepha von Eichendorffa, postawiony w 1911 r. W pobliżu znajduje się też stara strzelnica. Na północ od szczytu znajduje się czynny potężny kamieniołom szarogłazu. Kobylica jest jednym z najpopularniejszych szczytów w Górach Opawskich. U podnóża leży wieś Dębowiec. Ciekawostką zachodniego, bezleśnego stoku jest, że można stąd dostrzec odległą na 138 km Śnieżkę. 30.04 i 18.08 słońce zachodzi idealnie za nią.

Szlaki: przez wierzchołek przebiega GSS czerwony i niebieski "Lasów Królewskiego Miasta Prudnika".

Kraska (391 m) (niem. Hinterfeld Berg)

Leży w Lesie Prudnickim. W 1945 r. doszło tutaj do potężnych walk pomiędzy Niemcami, którzy ewakuowali się z Prudnika a Rosjanami. Po wojnie odnajdywano tutaj szczątki ludzkie a podczas pożaru lasu w latach 90. eksplodowały ładunki wybuchowe. Do dziś zachowały się resztki okopów. Na wierzchołku znajduje się stary kamieniołom z oczkiem wodnym. Na południowym stoku wzniesienia w 1998 r. odnaleziono Kamień Graniczny Królewskiego Miasta Prudnika, który jest tu wmurowany.

Szlaki: obok kamienia biegnie niebieski "Lasów Królewskiego Miasta Prudnika"

Okopowa (388 m) (niem. Schwedenschanze)

Leży w Lesie Prudnickim.W średniowieczu znajdowały się dwa grodziska, jedno na wierzchołku "Szwedzkie Szańce" drugie poniżej. Góra niegdyś była ważnym punktem turystycznym Prudniczan. W 1883 r. na szczycie MSSGV wybudowało drewnianą wieżę widokową - pierwszą w Jesenikach. Planowano ją przesunąć ponieważ miał stanąć tutaj pomnik Eichendorffa - który ostatecznie ustawiono na Kobylicy. Biegł stąd tor saneczkowy a na stokach wzniesienia znajdowała się stylowa restauracja Szwedzkie Szańce, która została wysadzona w 1945 r. Po wojnie w miejscu budynku mieściły się magazyny broni prudnickiej jednostki wojskowej. Obecnie nie ma tutaj wieży, a szczyt porośnięty jest lasem.

Szlaki: przez szczyt biegnie niebieski "Lasów Królewskiego Miasta Prudnika".

Zajęcza Kępa (383 m)Wzgórze w Lesie Prudnickim. Oddzielona jest od Kobylicy czynnym kamieniołomem szarogłazu. Wierzchołek porasta mała kępka lasu. Na szczycie dawniej stał pomnik w kształcie piramidy Wędrownych Ptaków, organizacji młodych podobnej do harcerstwa poświęcony poległym kolegom w I wojnie światowej. Na północ od szczytu znajdowało się obmurowane źródełko Quelle. Na stokach wzniesienia często wypasają się konie z pobliskiej stadniny w Chocimiu, roztacza się stąd doskonały widok.

Lipowiec (370 m) (niem. Lindenberg)

Najwyższy szczyt Lasu Trzebińskiego porośnięty czystym dębowym lasem. Na szczycie pod koniec XIX w. stała budowla zwana belwederem o wysokości 6 m. Była to prawdopodobnie altana widokowa. Wiadomo też że stała tutaj niewielka wieża widokowa. Na północnych stokach góry znaleźć można tajemnicze kamienne kopce, być może pochodzenia pogańskiego. Duża kamienna piramida na wierzchołku Lipowca stanęła w 2011 r. Południowo-zachodni stok bardzo stromo opada do starego zarastającego stawu. To dzika część Gór Opawskich, nie spotkamy tutaj turystów, ale za to ogromne stada zwierząt.

Młyńska Góra (363 m) (niem. Mühl Berg)

Wzniesienie górujące nad południową częścią Moszczanki. Na południe od szczytu przebiega linia kolejowa Krnov - Jesenik, zbudowana w latach 1874-76 w głębokim wykutym wąwozie z dużym metalowym mostem nad Złotym Potokiem. U podnóża góry znajdował się "Królewski Młyn" za którego kołem wodnym wg. opowieści mieszkańców w 1741 r. miał schować się przed Austriakami król pruski Fryderyk Wielki. Na wierzchołku znajduje się spory kamieniołom. Zachodnie zbocze bardzo stromo opada do Złotego Potoku. U podnóża znajdują się popularne łowiska rybne.

Szlaki: pod szczytem biegnie GSS czerwony.

Wężowa Góra (362 m) (niem. Haimbrek Berg)

Zwana też Gajną. Znajduje się w Lesie Trzebińskim. Na wierzchołku stała drewniana wieża triangulacyjna, po której zachował się leżący szkielet.. Na wschodnim stoku wzniesienia w pobliżu granicy państwa w 2016 r. odnalazłem Kamień Graniczny Królewskiego Miasta Prudnika, rok wcześniej w pobliżu odnaleziono 2 zabytki. Kolejny ze skutymi napisami stoi w miejscu tzw. Trzech Granic, znaleziono również prusko-austriacki kamień graniczny. Obok tego miejsca znajdują się najdalej wysunięte na wschód naturalne odsłonięcia skalne w polskich Sudetach. Zachodnim stokiem dawniej biegł ważny trakt handlowy Wrocław – Ołomuniec. To bardzo dzika część Gór Opawskich, nie spotkamy tutaj turystów za to ogromne stada zwierzyny.

Sępik (356 m) (niem. Geiers Berg)

Wzgórze we wschodniej części Lasu Prudnickiego. Grzbietem wzniesienia, równolegle do drogi z Dębowca do Trzebiny biegną okopy - prawdopodobnie niemieckie. Na południowym stoku znajdują się Trzy Granice pod Sępikiem - gdzie w 2008 r. odnaleziono prusko-austriacki kamień graniczny. Zaś u południowego podnóża leży Dolina Marii (Ziębia) - niegdyś popularne miejsce odpoczynku przy szlaku z Prudnika do schroniska na Vysokiej

Szlaki: przez Trzy Granice i Dolinę Marii biegnie żółty Prudnik - Trzebina.

Święta Góra (354 m) (niem. Heilig Berg)

Wzgórze w środkowej części Lasu Prudnickiego. Nie wiadomo skąd wzięła się nazwa wzniesienia. Na wschód wierzchołka znajduje się stara strzelnica z wałami ziemnymi, może pochodzić nawet z XVIII, to najstarsza budowla tego typu w Górach Opawskich. W 2013 r. w Dębnickiej Dolinie na południe od szczytu odnalazłem kamień z miejsca odpoczynku Reimannsruh, niegdyś przy szlaku z Prudnika do schroniska na Vysokiej. Ów miejsce znajdowało się w pobliżu na bardzo stromym stoku góry przy "ścieżce", niegdyś granicy między lasami Prudnika a Trzebiny.

Szlaki: obok sztrzelnicy biegnie GSS czerwony.

Zbylut (353 m) (niem. Stähler Berg)

Wzniesienie we wschodniej części Lasu Prudnickiego. Grzbietem wzgórza równolegle do drogi z Dębowca do Trzebiny biegnie przez 1,5 km okop wojenny prawdopodobnie radziecki to najdłuższa budowla tego typu w Górach Opawskich. Pod szczytem znajduje się dość głęboki kamieniołom z pionowymi ścianami. Na wierzchołku niewielkie odsłonięcia skalne.

Szlaki: pod szczytem przebiega niebieski "Lasów Królewskiego Miasta Prudnika".

Grędówka (353 m) (niem. Steinberg)

Znajduje się w Głuchołazach. Pod szczytem przebiega linia kolejowa Krnov-Jesenik oraz przepływa rzeka Biała Głuchołaska. Prawie na wierzchołek Grędówki prowadzi 308 schodów.

Trupina (336 m) (niem. Galgen Berg)

Wzgórze wznoszące się nad Łąką Prudnicką. Dawniej na wierzchołku stała szubienica, a w jej okolicy chowano wisielców - stąd nazwa. Grzbietem wzniesienia biegł trakt handlowy z Wrocławia do Ołomuńca. Wzniesienie jest bardzo widokowym miejscem. Zobaczymy stąd piękną panoramę Prudnika z Górą św. Anny oraz Gór Opawskich z masywem Biskupiej Kopy. U podnóża w dolinie Zameckiego Potoku znajduje się siedlisko bobrów

Szlaki: przez szczyt przebiega żółty Prudnik – Trzebina.

Grodowa Góra (328 m) (niem. Wilhelm Höhe)
Wzniesienie w Głuchołazach. Prawdopodobnie w XIII w. stał tutaj gród – mały zameczek. Od Szubienicznej Góry oddzielona jest linią kolejową Krnov–Jesenik. U podnóża przepływa Biała Głuchołaskiej, tworząc w tym miejscu malowniczy przełom.

Szubieniczna Góra (325 m) (niem. Galgen Berg)

Wzniesienie w Głuchołazach pomiędzy Grodową Górą a Grędówką. Na wierzchołku dawniej stała szubienica dla czarownic. Obecnie jest tu drewniana altana widokowa. Poniżej szczytu znajduje się skała zwana Czarcią Amboną. Z niej wg. legend diabeł miał namawiać górników do niezgody, ale gdy poznali go po krowich kopytach ten zniknął. Poniżej Czarciej Ambony znajduje się kamieniołom, z którego pod torami linii kolejowej Krnov - Jesenik można przejść ciekawym tunelem nad Białą Głuchołaską.

Kapliczna Góra (320 m) (niem. Kappelsberg)

Wzgórze położone najbliżej zabudowań Prudnika na skraju Lasu Prudnickiego. Na wierzchołku stało od XVIII w. sanktuarium Matki Bożej Bolesnej z klasztorem oo. kapucynów który został zniszczony podczas II wojny światowej, a w latach powojenny zburzony doszczętnie. Spotkamy tutaj też pozostałości prudnickich wodociągów miejskich z ceglaną wieżą ciśnień w ruinie. Jeden ze stoków wzgórza z racji swojej stromości jest od wielu lat popularnym miejscem wśród dzieci zimą zjeżdżają tu na sankach. Obecnie na wierzchołku znajduje się krzyż, w maju biegnie tędy popularny Rajd Maluchów.

Szlaki: niebieski "Lasów Królewskiego Miasta Prudnika".

Kozia Góra (316 m) (niem. Ziegen Berg)

Wzgórze położone blisko Prudnika. Na wierzchołku znajduje się duży metalowy krzyż oraz drewniana wieża widokowa - postawiona w 2009 r. z której roztacza się piękny widok na miasto. Stoki wzniesienia do lat 90. XX w. wykorzystywane były na poligon wojskowy jednostki w Prudniku. Jeszcze kilka lat temu bez problemu można było dostrzec infrastrukturę do ćwiczeń dla żołnierzy. Poniżej szczytu znajduje się klasztor św. Józefa oo. Franciszkanów, to piękne i ciche miejsce w którym w latach 1954-55 więziony był kard. Stefan Wyszyński. W dolince od strony miasta kilka lat temu zbudowano 5 stawów paciorkowych, tworząc prudnicką dolinę pięciu stawów.

Szlaki: przez szczyt biegnie GSS czerwony, obok klasztoru niebieski "Lasów Królewskiego Miasta Prudnika".

Muflon (314 m)

Wzniesienie w Lesie Trzebińskim. Jego nazwa pochodzi od hodowanych w pobliżu w Czechach muflonów.

Kłobuczek (303 m) (niem. Hut Berg)

Wzniesienie koło Trzebiny z kępą lasu na wierzchołku. Na szczycie znajduje się kamieniołom z małym oczkiem wodnym oraz odsłonięcia skalne. Zachodnim stokiem wzgórza biegnie okop.

Dębowa Góra (297 m) (niem. Eich Berg)

Wzgórze na północnym skraju Lasu Trzebińskiego. Jest najniższym wzniesieniem w Górach Opawskich.